تنهایی اشک پسر پاییزی

به نام نامی عشق ...

               آخرین تماشایت را پلک نخواهم زد ...!

                                 تا مبادا تصویرت در چشمانم

                                                            آواره شود ...!!!  

                          خدافظ  برای همیشه ..!

 به نام نامی عشق ...

دانلود / کیفیت MP3 320Reza Nouri - Bikhiali

دانلود / کیفیت MP3 128Reza Nouri - Bikhiali

دانلود / کیفیت OGG 64Reza Nouri - Bikhiali

 

دانلود : کد آهنگ بیخیالی برای وبلاگ

یک شبی مجنون نمازش را شکست ... بی وضو در کوچه لیلا نشست ..

          عشق آن شب مست مستش کرده بود .....  فارق از جام الستش کرده بود ...

                گفت یا رب از چه خوارم کرده ای .... بر صلیب عشق دارم کرده ای ....

                           خستم ازین عشق دلخونم نکن ........... من که مجنونم تو مجنونم کنکن

                               مرد این بازیچه دیگر نیستم ........... این تو و لیلای تو من نیستم .......

                گفت ای دیوانه لیلایت منم ................. در رگت پنهان و پیدایت منم ........

              ساله ها با جور لیلا ساختی .......

                                                                من کنارت بودم و نشناختی !! ...

  به نام نامی عشق

 

اگر دوباره متولد می شدم ..

     باز هم در پاییز به دنیا می آمدم ...

                    باز هم چمدانم را در پاییز از عشق پر می کردم

                                          ...

                                                      با پاییز آمده ام و با پاییز خواهم رفت ...

سخت است نوشتن ......

            این روزها سخت است نوشتن ......

                    سخت است سخن گفتن از ناگفته های دل ......

این روزها........

                      سخت است انتظار............

                                                                       انتظار........................

"گذر زمان محبت را در دل عمیق تر میکند و این است فلسفه :

                                                                                                       انتظار ... "

هر چند که بغض سرگردان ابرم

                          به ناگاه می شکند

                                ومن بی اراده چشم می گشایم

و هرچه میبینم چون همیشه فاصله است.......................................

                                         فاصله ای به قد دلم بی پایان...

                                                 و باز هم خلعت خالص خدایی شدن

                                                               بر شانه های ماه خودنمایی میکند

            و من اندوهگین از صدای چکیدن ...

                                       قطره ای هستم...

                                               که پای سکوتم را لرزاند....

و من را به هدیه ناب آسمانی نرساند....

                  اما من قصیده سبز سکوت را خواهم خواند

                                         آری بیش از اینها می توان خاموش ماند..........

 

 

از من آزروده مشو میروم از خانه تو ...............

                 قبل رفتن تو بدان عاشق و بی تقصیرم ..

                           تو اگر خسته ای از دست دلم حرفی نیست ....

                                                        امر کن تا که بمیرم .. به خدا میمیرم ..

 

 

هیچکس اشکی برای ما نریخت ...

                 هر که با ما بود از ما میگریخت !!

                               چند روزیست حالم دیدنیست ..

                               حال من از این و آن پرسیدنیست ..

                                  گاه بر روی زمین زل میزنم ..

                            گاه بر حافظ تفئل میزنم ..

                                 حافظ دیوانه فالم را گرفت ..

                                     یک غزل آمد که حالم را گرفت ..

                                              ما ز یاران چشم یاری داشتیم . ..

                                                     خود غلط بود آنچه میپنداشتیم...................... !!!

 

 

خدایا من چه سازم  . خسته راهی درازم ..

                                  نه فرهادم که مرد از داغ شیرین .......... !

                                                                     نه ایوتم که با دنیا بسازم ..

 

با یه قامت شکسته با  نگاهی مات و خسته

                      سرشو بده تو شونش یه نفر تنهانشسته

                                  توی تنهاییش یه درده جای پای قلبی سرده .....

                                                                            اما دیگه پژمرده و زرده  ....

                فارغ از دیروز و فرداش ..

                                         غرقه تو دریای درداش ..

                                                          حسرتش یه عشق نابه

                                                                                   که وفا کنه به عهداش ...

 

 

               به دریا شکوه بردم از شب دشت .

                              و از این عمری که تلخ تلخ بگذشت ..

                                         به هر موجی که میگفتم غم خویش ..

                                                         سری میزد به سنگی و باز میگشت !!

 

 

           من هنوز توان دارم ...

                           من هنوز امید دارم ...

                                          من هنوز آرزویت را دارم  ...

                                               من هنوز ................................... تور را ندارم !

 

 

گرچه محروم از طواف کعبه کوی تو ام ..

                                                     هر کجا هستم .

                                                                           به جان دل دعا گوی تو ام ..

 

 

ای اشک : ............. گرم و آرام ببار بر گونه ی بیمار من ..

ای غم :............................ تو هم لذت ببر از این همه آزار من ..

از فراق تو.............................................. مرا هر نفسی صد آه است ......

.....................................................................از تو غافل نیستم خدا آگاه است ...

 

 

گفتم به گل زرد چرا رنگ منی ؟!!

                   افسرده و دلتنگ چرا ارنگ منی ؟

                               من عاشق اویم که رنگم شده زرد ..

                                              تو عاشق که هستی که همرنگ منی

 

 

             دلم اعدام عشق است ..

                              به دار قلب خاموشت ..

                                           بدان تا لحظه ی مردن .

                                                     هرگز نخوام کرد فراموشت

 

 

ای معنای انتظار یک لحظه بایست .. دیوانه شدن بخاطرت کافی نیست ؟!

باست و یه جمله بگوووووووووووووووووووو ..

                                                        تکلیف دلی که عاشقش کردی چیست ؟!!!!!

 

 

(با تو کودکی بودم که با آب نباتی فریب میخورد ....................................!)

 

 

دیدی آنرا که تو خواندی به جهانی یار ترین ..

              سینه را ساختی ز عشقش سرسارترین

                                         آنکه میگفت منم غمخوار ترین ...

                                         چه دل آزار ترین شد ..

                                                             چه دل آزار ترین .......................!

 

 

گریه کردم اشک بر دلم مرحم نشد ..

                   ناله کردم ذره ای از دردهایم کم نشد ..

                                       در گلستان بوی گل بسیار بوییدم ..

                                            اما از هزاران گل .. گلی همچون تو پیدایم نشد

 

 

شبی را با یاد تو سر کردم ..

                     حضورم را در کنارت حس کردم ..

                                     دل این زندگی کار دلم ساخت ..

                                                         تو را دست رقیب سنگدل انداخت

 به نام نامی عشق

    به نام نامی عشق ...

 

وقتی با تموم غرور روی برگهای پاییز قدم میزدی ...

                         و از صدای فریادشون غرق در لذت میشدی

                                      یه لحظه سکوت......................................!

             یادت باشه روزی همین برگها بهت نفس میدادن

                                                                                    حالا میتونی براهت ادامه بدی

آنقدر مرده ام كه هيچ چيز نمي تواند مردنم را ثابت كند ...

                           و آنقدر از اين دنيا سيرم كه روز مرگم راجشن ميگيرم ..

                                                 و اگر اين دنيا را دوست داشتم روز تولدم نمي گريستم…!

 

 

ای همراه درد آشنای من.... ای نوازنده  غریب نواز ........ و ای  سیاهی شب های نورانی........ بیاد بیاور دیر زمانی را که همه چیز بهایی داشت..........اشک.... لبخند.... دوستی.... محبت.... و .........!!!اما حال چه ؟؟!! ...................... وفقط می شود گفت ........... هیچ.......نمی گویم برای سفر با من باش........... می گویم دیگر  وقت رفتن است......نیازی به بستن کوله بار نداری............ ما تک و تنها خواهیم رفت .......

و دیگر مهم نیست .................

                                      آری ...

                                                     سالهاست که هیچ چیز دیگر مهم نیست ....

 

 

 

توی خیابون نشسته بودم....ظهر بود و دل آسمون گرفته بود مثل من.....نگاهی به آسمون کردم .....چقدر هوس قدم زدن کرده بودم.......آخه آسمونی رو که  با ابر تاریک شده رو دوست دارم.برام خیلی عزیزه ....چون....چون من رو به یاد تو می ندازه.......سرم و رو به آسمون بردم و رفتم توی فکر .توی افکارم غرق شده بودم که اشک آسمون روی مژه هام چکید....همیشه هر وقت بارون میومد میرفتم کنار پنجره و صورتم رو می گرفتم زیر بارون....توی اشک ریختن با آسمون  همدردی می کردم......برام عادت شده بود انقدر که اگه توی اتاق بودم و بارون می گرفت مامانم می گفت:داره بارون میادا ، نمیری..............؟  بارون توی خاطرات من با همه فرق می کنه...... من حتی یک بار هم زیر بارون کنار تو نبودم..... هر وقت بارون میومد و تو رو زیر بارون می دیدم با حسرت بهت خیره می شدم.... از همون کودکی وقتی بارون میومد میرفتم زیر سقف آسمون.... چشمام رو می بستم....دستهام رو بلند می کردم و با بغض دعا می کردم.... برای تو...برای خودم....برای من و تو.... برای اینه که هوای ابری و هوای بارونی برام عزیزه...... می گن وقت بارون دعا مستجاب میشه...... الان هم که دارم می نویسم داره بارون میاد..... بارون خیلی ها رو یاد عشقشون می اندازه اما  همه خاطره دارم الا من..... همه با قطرات بارون لبخند روی لبشون میشینه.....اما من.... من سکوت می کنم و اشک می ریزم..... یه عزیزی می گفت :خدا با هردونه ی بارون یه فرشته می فرسته تا درد دل های مردم رو ببرن پیش خودش.... حالا تو از قول من به خدا بگو: سال های زیادیه که دارم دعا می کنم.....

بهش بگو مگه نگفتی ....

                                  " ادعونی استجب لکم" ؟

به نام نامی عشق

منتظر نباش كه شبي بشنوي...

              از اين دلبستگي هاي ساده ، دل بريده ام !

                                                                   كه عزيز باراني ام را ، در جاده اي جا گذاشتم !

                    يا در آسمان ، به ستاره ي ديگري سلام كردم !

                                 توقعي از تو ندارم !

                                                 اگر دوست نداري ،

 در همان دامنه ي دور دريا بمان !

                                                              هر جور تو راحتي ! باران زده ي من !

 همين سوسوي تو

                                  از آن سوي پرده ي دوري

                                            براي روشن كردن اتاق تنهاييم كافيست !
 من كه اين جا كاري نمي كنم ! 

                                                                                       فقط گهگاه ....

 گمان دوست داشتنت را در دفترم حك مي كنم !

  همين !

                                           اين كار هم كه نور نمي خواهد !

                                                           مي دانم كه به حرفهايم مي خندي !

 حالا هنوز هم وقتي به تو فكر مي كنم

                                                           باران مي آيد!   

 صداي باران را مي شنوي ؟! ...

به شانه ام می زنی که تنهایی ام را تکانده باشی ؟ ...

                                                                  به چه دل خوش کردی ؟ ....

                                 تکاندن برف از  ...

                                                                                   شانه های یک آدم برفی ...؟

 

امروز دلتنگ تر از هر روزم و بی تاب تر از همیشه ....

                                                       عشق من !

 تقدیر و سرنوشت من را به بازی بی رحمانه ای گرفته بازی دوری و جدایی ازتو ، بازی تلخ فراق.نمی دانم چطور می توانم تحمل کنم این درد را ،چگونه می توانم تحمل کنم ... لحظه لحظه های سخت انتظار را ...

                                                       عشق من !

دلم به وسعت آسمان گرفته ،نمی دانی چقدر در نبودت عذاب می کشم نیستی تاببینی بی تو روزها قدر تلخ و عذاب آور است. نمی دانی ثانیه ها و لحظه ها چه بی رحمانه بر من می تازند.

                                                        عشق من!

نمی دانم مجازات کدام گناهم دوری از تو بود مجازاتی که سخت ترین عذاب برای من بود ای کاش می توانستم برای یک بار بگویم دوستت دارم ....

 پروانه ام ...  برگرد.. برگرد که دیگر

                                                خسته ام ...

                                                             از انتظار های طولانی

                                                                                           بی انتها ....

اگه عزیزی دارید که فقط با یه جمله و حرف شما  امیدوار میشه و دلش شاد میشه این امید و شادی رو ازش دریغ نکن ....

                 پرستوی عاشق اینبار نیز گذشت  ......

                                          و فداکاری خودت رو ثابت کن والسلام ...

بنام عشق،

            به ياد عشق،براي عشق  

    بنام عاشقي که فانوس قلبش طنين عشق مي نوازد  

                           تقديم به عشقها و آرزوها واميدها و انتظارها  

                                                          به کساني که عذاب مي کشند و از عذاب عشق لذت مي برند  

                                                             تقديم به اشکهاي سوزان و خنده هاي ناپيدا  

                            به فنا شده هاوتباه شده ها  

                                                           و سرانجام تقديم به کساني که چون

                                                                                      اقيانوس ظاهري آرام و باطني شوريده دارند 

فرياد برآوردم چه کسي همدم من مي شود تا....

                                                               تنهاييم را با او قسمت کنم؟

                               فقط سکوت بود و سکوت و ازآن زمان ، 

                                                   تنهاييم را با سکوت قسمت مي کنم،

                                                                امشب وجود خسته و پاييزي دلم احساس مي شود.

دلم غمگين است و جاي خالي لحظه ها جان مي سپارند و

                                                                                           مي ميرند...،

لحظه هايم پر شده از احساس

                                                                                          مرگ و تنهايي و سکوت...

 

گفتی میبوسم تو را

           گفتم تمنا میکنم

              گفتی اگر بیند کسی

                    گفتم که حاشا میکنم

گفتی ز بخت بد اگر ناگه رقیب آید ز در؟؟

          گفتم که با افسونگری او را ز سر وا میکنم

                 گفتی که بی طاقتی دل قصد یغما میکند

                           گفتم که با یغماگران باری مدارا میکنم

                           گفتی که پپیوند تو را با نقد هستی میخرم

                                 گفتم که ارزانتر از این من با تو سودا میکنم

                                         گفتی اگر از کوی خود روزی تو رو گویم برو؟؟

                                                   گفتم که صد سال دگر امروز و فردا میکنم

 

 

خسته شدم میخواهم در آغوش گرمت آرام گیرم

                   خسته شدم بس که از سرما لرزیدم بس که این

                      کوره راه ترس آور زندگی را هراسان پیمودم زخم

              پاهایم به من میخندند

                            خسته شدم بس که تنها دویدم .اشک گونه هایم

                                     را پاک کن و بر پیشانیم بوسه بزن ...

                 میخواهم با تو گریه کنم...خسته شدم بس که

                         تنها گریه کردم...میخواهم دستهایم را به گردنت

                                  بیاویزم وشانه هایت راببوسم ...خسته شدم بس

                       که تنها ایستادم...

 

میرسد روزی که بی من روزها سر کنی ...

                     می رسد روزی که مرگ مرا باور کنی ...

                                  میرسد روزی که تنها در کنار عکس من ...

                                                   نامه های کهنه ام را مو به مو از بر کنی

(( عکس خودمه ))

ای که مدتهاست بامن نیستی ،
                من همانم ، که با من زیستی،
                               رنجهایم را شنیدی باز هم ،
                                                          عاقبت گفتی ،

                                                           غریبه کیستی ....؟!

شاید یه روز برگشتم ....

                                            خدافظی نمیکنم ...

                                                                                    تا بعد .....................!

به نام نامی عشق ...

 

دستش را بستند..

مشتی بر سرش زدند....

و من تنها تماشاچی بودم......

خانه/تنها/کودک/بغض/نگاه/نفرت/دوید/دیوار/سیاه/ضربه/صدا/سکوت/

تنها....همین....

وقتی میرفت گفت : ناراحت نباش...!

کودک بودم.... تازه آموختم که چطور میشود حرف زد....

با بغض خفیف اروم گفتم.....   بمون!

آدمک/نقاب/ترسناک/

ترسیدم....قلبم گریه میکرد....

گفت بدو.....

دویدم...با اون لباس پاره ی فقیرانه دویدم...

دویدم و به انتها رسیدم... انتها تنها یه دیوار بود...یه دیوار سفید...

دست کوچیکم رو چشمام بود...

صدا/خون/اشک/ترس/تمـــــــــــــــــــــــــــــــــــام/

                             همچنان رو به دیوار بودم...و هیچوقت برنگشتم...

                                                                             بغض کودکی با من موند...!

 

 شيشه ای می شکند...

يک نفر می پرسد...چرا شيشه شکست؟

مادر می گويد...شايد اين رفع بلاست.

يک نفر زمزمه کرد...باد سرد وحشی مثل يک کودک شيطان آمد.

شيشه ی پنجره را زود شکست.

کاش امشب که دلم مثل آن شيشه ی مغرور شکست، عابری خنده کنان می آمد...

تکه ای از آن را برمی داشت مرهمی بر دل تنگم می شد...

اما امشب ديدم...

هيچ کس هيچ نگفت غصه ام را نشنيد...

از خودم می پرسم آيا ارزش قلب من از شيشه ی پنجره هم کمتر است؟

دل من سخت شکست اما، هيچ کس هيچ نگفت و نپرسيد..

                                                                                                           چرا ؟...

  .    گاهی تو همین نقطه میمونی !!!!

 به نام نامی عشق ...

 

دل هیچکس نمی سوزد برای حال غمناکم ...

                                                   مگر سوزد همان شمعی که میسوزد سر خاکم ...

روز اول گل سرخی برايم آوردی گفتی برای هميشه دوستت دارم .

                         روز دوم گل زردی برایم آوردی گفتی دوستت ندارم !

                          روز سوم گل سفيدی برايم آوردی سر قبرم گذاشتی و

                                                                               گفتی مرا ببخش ... !!

طبیبان بر سر بالین من آهسته میگفتند که امشب تا سحر این عاشق دلخسته میمیرد. ز هر جا بگذرد تابوت من غوغا بپا خیزد چه سنگین میرود ایم مرده از بس آرزو دارد ...

 

فکر کردن به گناه و لذت آن ، وجود او را تسخیر کرده بود.نزد امام حسین (ع) آمد تا چاره ای برای مشکل خویش بیابد. به امام گفت : (( یابن رسول الله ! من شخص گناه کاری هستم و نمی توانم خود را از بند معصیت رهایی بخشم . مرا پندی دهید تا بتوانم خویش را دربرابر گناه نگاه دارم )).امام به او فرمود : (( به پنج سفارش عمل کن . آن گاه هر گناهی خواستی ، انجام بده : اول، از روزی خدا نخور. دوم، از ولایت و قلمرو سلطنت پروردگار بیرون برو. سوم ، جایی را پیدا کن که خدا تو را نبیند. چهارم ، آن هنگام که ملک الموت برای ستاندن جان تو آمد ، اگر توانستی ، او را از خود دور کن و آخر اینکه وقتی ، تو را ندا دادند داخل دوزخ شو ، داخل آتش نرو.آ نگاه هر گناهی که مایلی ، انجام بده )).

 

یکی می پرسد اندوه تو از چیست؟

                      سبب ساز سکوت مبهمت کیست؟

                         برایش صادقانه می نویسم برای آنکه باید باشد و نیست ...

 

وحشت از عشق که نه؛
                                           ترس ما فاصله هاست
                                                         وحشت از غصه که نه؛
ترس ما خاتمه هاست
                                ترس بیهوده نداریم؛
صحبت از خاطره هاست
                                  صحبت از کشتن ناخواسته‌ی عاطفه‌هاست؛
کوله باریست پر از هیچ که بر شانه‌ی ماست ...!
                                          گله از دست کسی نیست؛
                                                               مقصر دل دیوانه‌ی ماست ...!

 

 پروانه به شمع بوسه زد و بال و پرش سوخت...

                          بیچاره از این عشق سوختن آموخت...

           فرق من و پروانه در این است...

                                                  پروانه پرش سوخت ولی من جگرم سوخت...

 

روزگار غریبیست نازنین. دهانت را می بویند مبادا گفته باشی دوستت می دارم ...

                       تو فریادی شو تا باران  ...

                                                          وگرنه می برندت به مرداران ...

 

چه رنجی از محبت ها کشیدیم برهنه پا به تیغستان دویدیم نگاه آشنا در این همه چشم ندیدیمو ندیدیمو ندیدیم سبک باران ساحل ها ندیدند به دوشِ خستگان باریست دنيا مرا در موج حسرت ها رها كرد عجب يار وفاداریست دنيا عجب آشفته بازاریست دنيا عجب بيهوده تکراریست دنيا ..

 

الله به فریاد من بی کس رس ..

               فضل و کرمت یار من بی کس بس ...

                               هر کسی به کسی وحضرتی مینازد ...

                                               جز حضرت تو ندارد این بی کس کس ...

 

به نام نامی عشق ...

سلام گلای نازم .. امیدوارم حالتون خوب باشه .. راستش یه عذرخواهی به همه بدهکارم .. نمیتونم زیاد بیام .. راستشو بخواید .. من بازیکن فوتبال هستم .. مدیر برنامه هام ( آقای مهدی مونسان ) یه پیشنهاد عالی گرفته از یه تیم فوتبال اماراتی ... که تمام هوش و حواسم به تمرینمه .. دارم آماده میشم که چند ماه دیگه بعد از خدمت سریع برم اونجا .. قرارداد داخلیمو بستم . فقط مونده کارای نهایی که خودم باید اونجا باشم .. ۴۰۰ هزار درهم ( ۴۰ میلیون تومن ) .. ماشین و خونه .... در اختیارمه .. این فرصت و نمیخوام از دست بدم .. دیگه نمیخوام به شکست و اذیتایی که شدم فکر کنم . گرچه باهاشون اونس گرفتم !!!! ... خب دیگه . بعد از ۲۱ سال شکنجه روحی .. فکر میکنم وقتشه خودمو خلاص کنم از این عذاب روحی .... خیلیا ازم میپرسن . درد من چیه ؟!!! جوابی جز سکوت ندارم .......

                                                                                  ((( سکوت میکنم )))

 اینم از عکسم

وقتی سر کلاس درس نشسته بودم تمام حواسم متوجه دختری بود که کنار دستم نشسته بود و اون منو “داداشی” صدا می کرد . به اون خیره شده بودم و آرزو می کردم که عشقش متعلق به من باشه . اما اون توجهی به این مساله نمیکرد . آخر کلاس پیش من اومد و جزوه جلسه پیش رو خواست . من جزومو بهش دادم .بهم گفت:”متشکرم”. میخوام بهش بگم ، میخوام که بدونه ، من نمی خوام فقط “داداشی” باشم . من عاشقشم . اما… من خیلی خجالتی هستم ….. علتش رو نمیدونم . تلفن زنگ زد .خودش بود . گریه می کرد. دوستش قلبش رو شکسته بود. از من خواست که برم پیشش. نمیخواست تنها باشه. من هم اینکار رو کردم. وقتی کنارش نشسته بودم. تمام فکرم متوجه اون چشمهای معصومش بود. آرزو میکردم که عشقش متعلق به من باشه. بعد از ۲ ساعت دیدن فیلم و خوردن ۳ بسته چیپس ، خواست بره که بخوابه ، به من نگاه کرد و گفت :”متشکرم ” . روز قبل از جشن دانشگاه پیش من اومد. گفت :”قرارم بهم خورده ، اون نمیخواد با من بیاد” . من با کسی قرار نداشتم. ترم گذشته ما به هم قول داده بودیم که اگه زمانی هیچکدوممون برای مراسمی پارتنر نداشتیم با هم دیگه باشیم ، درست مثل یه “خواهر و برادر” . ما هم با هم به جشن رفتیم. جشن به پایان رسید . من پشت سر اون ، کنار در خروجی ، ایستاده بودم ، تمام هوش و حواسم به اون لبخند زیبا و اون چشمان همچون کریستالش بود. آرزو می کردم که عشقش متعلق به من باشه ، اما اون مثل من فکر نمی کرد و من این رو میدونستم ، به من گفت :”متشکرم ، شب خیلی خوبی داشتیم ” . یه روز گذشت ، سپس یک هفته ، یک سال … قبل از اینکه بتونم حرف دلم رو بزنم روز فارغ التحصیلی فرا رسید ، من به اون نگاه می کردم که درست مثل فرشته ها روی صحنه رفته بود تا مدرکش رو بگیره. میخواستم که عشقش متعلق به من باشه. اما اون به من توجهی نمی کرد ، و من اینو میدونستم ، قبل از اینکه خونه بره به سمت من اومد ، با همون لباس و کلاه فارغ التحصیلی ، با وقار خاص و آروم گفت تو بهترین داداشی دنیا هستی ، متشکرم. میخوام بهش بگم ، میخوام که بدونه ، من نمی خوام فقط “داداشی” باشم . من عاشقشم . اما… من خیلی خجالتی هستم ….. علتش رو نمیدونم . نشستم روی صندلی ، صندلی ساقدوش ، اون دختره حالا داره ازدواج میکنه ، من دیدم که “بله” رو گفت و وارد زندگی جدیدی شد. با مرد دیگه ای ازدواج کرد. من میخواستم که عشقش متعلق به من باشه. اما اون اینطوری فکر نمی کرد و من اینو میدونستم ، اما قبل از اینکه بره رو به من کرد و گفت ” تو اومدی ؟ متشکرم” سالهای خیلی زیادی گذشت . به تابوتی نگاه میکنم که دختری که من رو داداشی خودش میدونست توی اون خوابیده ، فقط دوستان دوران تحصیلش دور تابوت هستند ، یه نفر داره دفتر خاطراتش رو میخونه،دختری که در دوران تحصیل اون رو نوشته. این چیزی هست که اون نوشته بود: ” تمام توجهم به اون بود. آرزو میکردم که عشقش برای من باشه. اما اون توجهی به این موضوع نداشت و من اینو میدونستم. من میخواستم بهش بگم ، میخواستم که بدونه که نمی خوام فقط برای من یه داداشی باشه. من عاشقش هستم. اما …. من خجالتی ام … نمی‌دونم … همیشه آرزو داشتم که به من بگه دوستم داره. …. ای کاش این کار رو کرده بودم ……………..”ا

   به نام نامی عشق ..

تو هنوز از این همه خستگی هایم خسته نشده ای ؟

                                  دوست دارم به اندازه تمام این لحظه ها فریاد بر آورم ...

شاید آهی

          شاید شکوه ای

                         شاید گلایه ای

                                               دلم میخواهد چشمانم را ببندم ...

                                  دوباره بازش کنم

                        شاید به اندازه سالهای سال بعد ............

           سالها بعد که تو ..............

                                                      زمان چقدر برای تو بی معناست !!!!!!!!!!!!!!

  

وقتي گريه مي کنم تورا درميان اشکهايم ميبينم ...

                                            ولي اشکهايم را پاک مي کنم تا کسي تو را نبيند ..

  

برگ های پاییزی مثل آرزوهای نا تمام می مانند ....

                آرزوهایی که با عبور یک عابر خسته و بی توجه زیر پاهای آدمی

                                                                                     له میشوند !! ..

                                         و صدای خش خششان طنین دلنواز عصر های جمعه است ...

                من هم آن برگ افتاده ام مسافر  .....

 با قدمی بگذر و ............

                                                                                                  تمامم کن ....

  

دیدی عروسک !

                        کسی مارا بر بوم یادها به تصویر نکشید

                                                  ترانه ای از دوری ما دلتنگ نشد

                                                     چشمی رو به درگاه اشک به انتظار ما ننشست

                                 ما دیگر در شهر آینه غریبیم

  بیا برویم عروسک

                                          من و تو ....

                                                                            تا آغاز راه مرثیه هم سفریم ...

  

     بگـو ای دل در ایـن فـردا چـه داری ..؟

                  چه می‌خواهی در این صحرا بکاری ...؟

                                  چـه فرقـی داشـت با امـروز ، دیـروز ...؟

                                                که یک عمر است فـردا می‌شماری . . . ؟

  

در این شهر صدای پای مردمی هست که همچنان که تو را می بوسند .....

                      طناب دار تو را می بافند ، !!! ...

                                                                مردمی که صادقانه دروغ می گویند ...

  

گفتمش: دل می‏خری؟! پرسید چند؟! ..     

                                 گفتمش: دل مال تو، تنها بخند...

                              خنده کرد و دل ز دستانم ربود....   

                                                  تا به خود باز آمدم او ..رفته بود.. دل ز

                                                    دستش روی خاک افتاده بود.. 

                                                                      جای پایش روی دل جا مانده بود...

  

بچه ها  .................. شوخی شوخی به گنجشکها سنگ می زنند....

                                                                   و گنجشکها جدی جدی میمیرند....

 آدم ها .................. شوخی شوخی زخم می زنند....

                                                                   و قلبها جدی جدی می شکنند .....

و تو ...................... شوخی شوخی لبخند  می زنی ..

                                                                   و من جدی جدی عاشق می شوم

  

به نام نامی عشق ....

 

جرمت مشخص نيست ولي حکمت اعدام ...............چون ....:

                                اسر انگشتت رابروي يه قلب شکسته ديدند ...

                                                                                          اري محکومي ...

 

 

اگر عاشق كسي باشي حتي اگر سالها هم نبينيش از يادت نميره .... اگه ديدي از يادت رفت بدون عاشقش نبودي فقط بهش عادت كرده بودي ... حالا ... اگر من تو رو هزار سال هم نبينم از يادم نميري.....کوچک که بودیم چه دل های بزرگی داشتیم  ......اکنون که بزرگیم چه دلتنگیم ....کاش همان کودکی بودیم که حرفهایش را از نگاهش می توان خواند .....اما اکنون اگر فریاد هم بزنیم کسی نمی فهمد ...و دل خوش کرده ایم که سکوت کرده ایم ....

                                                                 سکوت پر بهتر از فریاد تو خالیست ....!!!؟؟؟

 

گفت: می خوام برات یه یادگاری بنویسم ...

                                                            گفتم: کجا؟

                               گفت: رو قلبت  ....

                                                                            گفتم: مگه می تونی

گفت: آره سخت نیست آسونه  ......

                                                           گفتم: باشه بنویس تاهمیشه یادگاری بمونه

یه خنجر برداشت ....

                                 گفتم:این چیه؟

                                                            گفت: سیسسسسسسس- ساکت شدم

                 گفتم: بنویس دیگه چرا معطلی ....

                                                            خنجرو برداشت و با تیزی خنجر نوشت ....

دوستت دارم دیوونه  ......................

اون رفته*  .... خیلی وقته....................... کجا؟ ............. نمی دونم !! 

اما ........

                                                    هنوز زخم خنجرش یادگاری رو قلبم مونده ..... 

 

آبي تر از آنيم كه بي رنگ بميريم ...

                  از شيشه نبوديم كه با سنگ بميريم ...

                            تقصير كسي نيست كه اينگونه غريبيم ...

                                          شايد كه خدا خواست كه دلتنگ بميريم ...

 

پسر از یه دختر خوشش میاد .. و عشق اول از طرف اون شروع میشه .تا جای که زندگیش رو پایه عشقش میزاره.. اما دختره حرفش رو باور نمیکنه..... چون یه چیزایی از قبل دیده و شنیده..... تا دختر میاد پسررو باور کنه پسره دلسرد و خسته میشه..... میره سراغ یکی دیگه...... بد که دختره تازه تونسته پسر رو باور کنه میره طرفش ..... اما پسر رو با یکی دیگه میبینه...

                                                              اینجاست که میگه حدسم درست بود..!!

 

با مداد رنگي روزه آمدنت را نقاشي ميکنم و جاده هاي رفتنت را خط ختي! کسي برايه من نيست. بيا غلط هايه زندگيم را به من بگو و زيره اشتباهتم را خط بکش...

بودنت مثله دريايي مرا در بر ميگيرد آنجا که تو هستي،ماهيها هم نميتوانند بييند چه رسد به من..............................!!! کدام صبح ميايي؟ کدام چمدن ماله توست؟ کدام دست تورا به من ميرساند؟ .... کدام روز ماله من ميشوي؟

                                                           بيا که درده دلم را فقط تو ميفهمي....

 

نمي نويسم ..... چون مي دانم هيچ گاه نوشته هايم را نمي خواني حرف نمي زنم .... چون مي دانم هيچ گاه حرف هايم را نمي فهمي نگاهت نمي کنم ...... چون تو اصلاً نگاهم را نمي بيني صدايت نمي زنم ..... زيرا اشک هاي من براي تو بي فايده است فقط مي خندم ...... چون تو در هر صورت مي گويي من ديوانه ام ..............................

 

تنهاترين مصراع شعر مني دوستت دارم چون تنهاترين فکر تنهايي مني دوستت دارم چون زيباترين لحظات زندگي مني دوستت دارم چون زيباترين روياي خواب مني دوستت دارم چون زيباترين خاطرات مني دوستت دارم.... چون به يک نگاه عشق مني خيلي خيلي دوستت دارم ....

  

     شمع داني دم مرگ به پروانه چه گفت؟؟؟

                             گفت :اي عاشق بيچاره فراموش شوي!!!

              سوخت پروانه ولي خوب جوابش را داد

                                            گفت:طولي نکشد تو نيزخاموش شوي  .......

   

به نام نامی عشق ...

از فاطمه اکتفا به نامش نکنید ....

                            نشناخته توصیف مقامش نکنید ..

                                هر کس در آن صحبت زهرا نیست .....

                             علامه اگر هست ............................. سلامش نکنید ...!

یا علی رفتم بقیع  اما چه سود ....

        هر چه گشتم فاطمه آنجا نبود .....

                                یا علی قبر پرستویت کجاست ..؟

                                                                  آن گل صد برگ حوش بویت کجاست ؟

 

دوستان گلم .. شهادت خانم فاطمه زهرا رو به تک تک شما تسلیت میگم .. ازتون با التماس میخوام هم دیگرو دعا کنید .. ائمه صدای همه ما رو میشنون .. اینم بگم .. من نظر کرده حضرت خانم فاطمه زهرا هستم .. از مرگ حتمی شفا گرفتم .. دوران بچگی .. هر چی دارم و هر جایگاهی دارم .. همش و مدیون خانم فاطمه زهرا هستم .. التماس دعا ....

برگی افتاده بود
                     جای دیگری افتاده بود
                                                               و من صدای افتادنش را
                                   صدای جدا شدنش را از شاخه
                                                                 چرخیدنش را و پیچ و تابِ آرام‌آرام آمدنش را
   و صدای نشستنش را، بر سطح درخشانِ آسفالتی، پیاده‌رو خیابانی ، ...
                                                                                                 شنیده بودم ...
                           ندانستم از کدام شاخه‌‌ی کدام درخت
            در کجا روییده بود و
                                                                   بر کجا فرود آمده بود
                                                                        این ‌چنین درخشان و این‌چنین پرعشوه
                                همین است، فقط همین
                                                                و ملالی نیست
                                                                                    برگی، جایی، افتاد
                                                                            و زندگی من گذشت در، یافتنِ درخت
                                                                    و در، دریافتنِ برگ و درخت
                                             همین بود، فقط، همین
و ملالی نیست دیگر
                                                                          جز دوری تو ...

 

 

              در سکوت دادگاه سرنوشت ..    

                                     عشق بر ما حکم سنگینی نوشت ..

         گفته شد : ...

                                                                          دلداده ها از هم جدا   .. 

                                      وای بر این حکم و این

                                                                                       قانون زشت ...

زندگی داستان مرد یخ فروشی است ...

                            که به او گفتند فروختی ؟

                                                        گفت نخریدند

                                                                            تمام شد ...

پرنده لب تنگ ماهی نشسته بود و ....

                                   به ماهی نگاه میکرد ...

                             و می گفت :

                                                    سقف قفست شکسته ....!

                                                                          چرا پرواز نمی کنی ؟

 

        پروانه صفت چشم بر او دوخته بودم  ..

 

                         تا آنکه خبر دار شدم.. سوخته بودم ..

 

                                      خاکستر جسمم بر سر شمع فرو ریخت  ...

 

                                                            این بود وفایی که من آموخته بودم ...

                          نیست، در دردی که آه نیست،

 

                                                                                احساس کجاست؟

 

در احساسی که حس نیست، در دلی که عشق نیست،

 

               در دوستی که محبت نیست، در صداقتی که راستی نیست،

 

                                                                                 زندگی کجاست؟

 

در زندگی که هدف نیست، در هوایی که باد نیست،

 

                 در خاکی که آب  نیست، در باغی که گل نیست،

 

                                                                                 انسان کجاست؟

 

در انسانی که هیچ نیست، در سفره ای که نان نیست،

 

              در زمینی که جا نیست، در دنیایی که رحم نیست،

 

                                                                               مرگ کجاست؟...

 

 

 

 

             همه ما وارثیم وارث عذاب عشق ..

                                      سهم اون کس بیشتره که میشه خراب عشق...

                            سوختن و فریاد زدن اینه رمز و راز عشق ..

                                                                        وقت از خود مردنه لحظه آغاز عشق ..

(از خیات حالم به هم میخوره ....................... فقط آدمای کثیف دنیا بلدن خیانت کنن .....)

 

 تن مرد و نامرد هر دو یکیست .... !!! ........... روزگار ثابت کند که مرد کیست .....

 

سلام گلای مهربونم .اول از همه بگم که من عاشق این آهنگم ...عزیزای دلم امیدوارم حال همگی خوب باشه و از وب من خوشتون اومده باشه .. خب دوستای ناز من .. خیلیا میان و میگن که چرا من این قدر پسر غمگینی هستم .. نه به خدا این طور نیست .. باور کنید من تو زندگی خودم پسر شادی هستم و اصلا شاید خیلی از اطرافیانم باور نکنن که من همچین وبی دارم .نه کسی بهم نامردی کرده .. نه کسی گولم زده .. نه خیانتی دیدم ... اگه شد یه روزی همه چیو میگم .. من سکوت میکنم .. فقط سکوت ... اما خب اینا فقط دردو دل با شماست .. با این نوشته ها که خیلی دوسشون دارم دارم با شماها دردو دل میکنم .. من پسر فوق العاده احساسی هستم و در عین حال منطقی .. من اصلا دلم نمیخواد گلای ناز خودم و اذیت کنم یا این که کسی بخواد به خاطر این نوشته ها گریه کنه .. نه این اشکا قیمت داره ..نزارید ارزون بباره .. از همه دوستای ماه خودم میخوام فقط این نوشته هارو درک کنن و گریه نکنن و ناراحت نشن .. چون من خودمو نمی بخشم .. من راضی نیستم اشک شماها به خاطر وب من بباره .اصلا. فرض کنید یه داداش کوچکتر دارید که داره باهاتون درد و دل میکنه .. فقط همین .. قربون دل های مهربون همتون .. همه ی آدما یه دردی تو دلاشون هست .. اما زخمای تن من ............................................ بگذریم .. فقط بچه ها .. اگه همدمی دارید .. با همه وجودتون عاشقش باشید .. به شرط این که لایق باشه .. عاشق واقعی باشید .. شعار .. دروغ .. هوس .. خیانت .. عروسک بازی و نامردی .. و همه بلدن .. من اعتقادم اینه ( توی دنیای کثیف پاک زندگی کردن .. این هنره ) .. بزارید حرمت عشق و دوست داشتن پایدار بمونه . عاشق باشید .. تا پای جون ... اینو بارها گفتم .. بازم میگم .تا لحظه مردنم به همه میگم ... عشقتونو بعد از خالقش بپرستید .... منتظر نظرهای قشنگ شما گلای خشکلم هستم و به خاطر لطف همتون ازتون تشکر میکنم .. همتون آبجی و داداش ماه خودم هستید ....مواظب خودتو باشید....منتظرم.  

 به نام نامی عشق ...

 

گذشت آن زمان کهنه دیدار ..

                  رفت آن دقیقه های پر هیاهو..

                                      رفت آن حس دیدار

                   شکست آن لحظه زیبا...

                                                سکوت‌‌،سکوت،سکوت...

                          و تو ...

                                                  چه ساده گذشتی از این همه احساس....

                          و من...

                                                                                    سکوت‌‌،سکوت،سکوت ...

خداوندا من در كلبه فقيرانه خود چيزي دارم ...

                                              كه تو در عرش كبرياييت نداري !

 زيرا من همچون تويي دارم ....

                                                                   تو همچون خود كجا داري ....؟

 از انسانها غمی به دل نگیرزیرا خود نیز غمگینند!

                                         زیرا با آنکه تنهایند ولی از خود میگریزند!

زیرا به خود و به عشق خود و به حقیقت خود شک دارند.

                                          پس دوستشان بدار حتی اگر دوستت نداشته باشند ...

زندگي دفتري از خاطرهاست.يک نفر در دل شب، يک نفر در دل خاک. يک نفر همدم خوشبختي هاست

يک نفر همسفر سختي هاست ،

                                       چشم تا باز کنيم عمرمان مي گذرد...

                                                                                ما همه همسفريم ...

 

وقتی که دیگر نبود من به بودنش ........... نیازمند شدم

وقتی که دیگر رفت من به............ انتظار آمدنش نشستم

وقتی که دیگر نمی توانست مرا دوست بدارد من او را .....دوست داشتم

وقتی او تمام کرد من ................شروع کردم

وقتی او تمام شد من .................................... آغاز شدم

...............................................و چه سخت است ..  )

.............................................................................تنها متولد شدن

........................................مثل تنها زندگی کردن است ،

..............مثل تنها مردن... !

کسانی که به فکرمون هستن رو به گریه می اندازیم. ما گریه می کنیم برای کسانی که به فکرمون نیستن. و ما به فکر کسانی هستیم که هیچوقت برامون گریه نمی کنن. این حقیقت زندگیه. عجیبه ولی حقیقت داره. اگه این رو بفهمی، هیچوقت برای تغییر دیر نیست...

زمان ، طولاني مي شود براي كساني كه غصه دارند ، كوتاه مي شود براي كساني كه شاد هستند ، دير مي گذرد براي كساني كه منتظر هستند ، زود مي گذرد براي كساني كه عجله دارند ، اما ابدي مي شود براي كساني كه عاشق هستند ...

فکر تنهایی نباش ، تنهایی خودش تنهاست ، ....

                                           تنها به فکر کسی باش که بی تو تنهاست ...

 

رودها در جاری شدن و علف ها در سبز شدن معنی پیدا می کنند کوه ها با قله هاو دریاها با موجها زندگی پیدا می کنند وانسان ها همه ي انسان ها با عشق، فقط با عشق پس بار خدایا بر من رحم کن بر من که می دانم ناتوانم رحم کن باشد که خانه ای نداشته باشم باشد که لباس فاخری بر تن نداشته باشم اما نباشد، ...

                                           هرگز نباشد که در قلبم عشق نباشد، هرگز نباشد ...

 

ای کسانی که مامور دفن من هستید ، گوش فرا دهید : تابوت مرا در جای بلندی قرار دهید ، تا باد بوی مرا به سرزمین عاشقان ببرد ، چشمان مرا باز بگذارید ، تا همه بدانند که چشمان من در آرزوی دیدن گل باغ دلم چقدر حسرت کشیدند ، دستان مرا از تابوت بیرون بگذارید ، تا همه بدانند که دستان من به معبود خویش نرسیده ، روی مرا با پارچه ی سیاهی بپوشانید ، تا همه بدانند که روزهای من در سیاهی گذشته است ، و روی قبر من یک تکه یخ بگذارید ، تا وقتی آب می شود ، احساس کنم که معبودم دارد برایم اشک می ریزد ...

       (به نام نامی عشق ...

 

امروز دلتنگ تر از هر روزم و بی تاب تر از همیشه ....

                                                       عشق من !

 تقدیر و سرنوشت من را به بازی بی رحمانه ای گرفته بازی دوری و جدایی ازتو ، بازی تلخ فراق.نمی دانم چطور می توانم تحمل کنم این درد را ،چگونه می توانم تحمل کنم ... لحظه لحظه های سخت انتظار را ...

                                                       عشق من !

دلم به وسعت آسمان گرفته ،نمی دانی چقدر در نبودت عذاب می کشم نیستی تاببینی بی تو روزها قدر تلخ و عذاب آور است. نمی دانی ثانیه ها و لحظه ها چه بی رحمانه بر من می تازند.

                                                        عشق من!

نمی دانم مجازات کدام گناهم دوری از تو بود مجازاتی که سخت ترین عذاب برای من بود ای کاش می توانستم برای یک بار بگویم دوستت دارم ....

 پروانه ام ...  برگرد.. برگرد که دیگر

                                                خسته ام ...

                                                             از انتظار های طولانی

                                                                                           بی انتها ....

 

تنهایی رو دوست دارم ...

                                   چون فقط موقع تنهایی هست که می تونم با تو حرف بزنم...

 

باید فراموشت کنم .. چندیست تمرین میکنم .. من میتوانم .. میشود !! آرام تلقین میکنم .. حالم ....نه... اصلا خوب نیست .. تا بعد بهتر میشود .. فکری به حال این دل آرام غمگین میکنم ........... من می پذیرم رفته ای ... و برنمیگردی همین ... خود را برای درک این صدبار تحسین میکنم ................... کم کم ز یادم میروی ... این روزگارو رسم اوست ... این جمله را با تلخی اش ..

                                                                        صد بار تضمین میکنم ........!!!  

 

به شانه ام می زنی که تنهایی ام را تکانده باشی ؟ ...

                                                                  به چه دل خوش کردی ؟ ....

                                 تکاندن برف از  ...

                                                                                   شانه های یک آدم برفی ...؟

 

منتظر نباش كه شبي بشنوي...
              از اين دلبستگي هاي ساده ، دل بريده ام !
                                                                   كه عزيز باراني ام را ، در جاده اي جا گذاشتم !
                    يا در آسمان ، به ستاره ي ديگري سلام كردم !
                                 توقعي از تو ندارم !
                                                 اگر دوست نداري ،
 در همان دامنه ي دور دريا بمان !
                                                              هر جور تو راحتي ! باران زده ي من !
 همين سوسوي تو
                                  از آن سوي پرده ي دوري
                                            براي روشن كردن اتاق تنهاييم كافيست !
 من كه اين جا كاري نمي كنم !
                                                                                       فقط گهگاه ....
 گمان دوست داشتنت را در دفترم حك مي كنم !
  همين !
                                           اين كار هم كه نور نمي خواهد !
                                                           مي دانم كه به حرفهايم مي خندي !
 حالا هنوز هم وقتي به تو فكر مي كنم
                                                           باران مي آيد!   
 صداي باران را مي شنوي ؟! ...

 

در کویر خشک دلم کبوتری آشیان گرفت

                                                           ومن آشیان هر جا گرفتم خانه ی صیاد شد

 عشق کبوتری را به دل گرفتم که یکبار بر آسمان قلبم پر زد...

                          بهار و پاییز و زمستان ها ار پی هم گذشت و کبوترم بر نگشت

 و برایم تنها یک حوض روشن ماهی سرخ بجا گذاشت......در میان کویر خشک

                                                                  ومن کنار بید خمیده ای به آسمان زل زده ...

 و یک تنگ ماهی قرمز در دست که مبادا بشکند ....

 

اگه عزیزی دارید که فقط با یه جمله و حرف شما  امیدوار میشه و دلش شاد میشه این امید و شادی رو ازش دریغ نکن ....

                 پرستوی عاشق اینبار نیز گذشت  ......

                                          و فداکاری خودت رو ثابت کن والسلام ... 

 

( عشق .....

پیرمردی صبح زود از خانه اش خارج شد. در راه با یک ماشین تصادف کرد و آسیب دید عابرانی که رد می شدند به سرعت او را به اولین درمانگاه رساندند . .پرستاران ابتدا زخمهای پیرمرد را پانسمان کردند. سپس به او گفتند: "باید ازت عکسبرداری بشه تا مطمئن بشیم جائی از بدنت آسیب دیدگی یا  شکستگی نداشته باشه "پیرمرد غمگین شد، گفت خیلی عجله دارد و نیازی به عکسبرداری نیست .پرستاران از او دلیل عجله اش را پرسیدند : او گفت : همسرم در خانه سالمندان است. هر روز صبح من به آنجا می روم و صبحانه را با او می خورم. امروز به حد کافی دیر شده نمی خواهم تاخیر من بیشتر شود !یکی از پرستاران به او گفت : خودمان به او خبر می دهیم تا منتظرت نماند . پیرمرد با اندوه ! گفت : خیلی متأسفم. او آلزایمر دارد . چیزی را متوجه نخواهد شد ! او حتی مرا هم  نمی شناسد !پرستار با حیرت گفت: وقتی که نمی داند شما چه کسی هستید، چرا هر روز صبح برای صرف صبحانه پیش او می روید؟پیرمرد با صدایی گرفته ، به آرامی گفت:

 

                                                       اما من که می دانم او چه کسی است  ....

 

 

چه ساده با گریستن خود به دنیا می آییم ....

   

                      و چه ساده با گریستن دیگران از دنیا میرویم ...

                     

                                          و میان این دو سادگی معمایی میسازیم به ..

        

                                                                                                  نام زندگی ...

 

اگر کسی و دوست دارید با همه  وجود دوسش داشته باشید .. عاشقش باشید .. واقعا عاشقش باشید

تا پای جون . بدون حدو مرز ..از ته قلب ............

                     عشقتون به اندازه جونتون براتون عزیز باشه ....

                                                 اون موقع یه عاشق  ((واقعی)) هستید . 

 

 

   آن کس که می گفت دوستم داره

                          عاشقی نبود که به شوق من امده باشد

               رهگذری بود  که روی برگهای خشک  پاییزی

                                          راه می رفت و صدای خش خش برگها همان آوازی بود

                                              که من گمان می کردم

                                                                           میگوید :  تو را دوستت دارم !

 شبی غمگین شبی بارانی و سرد

                              مرا در غربت فردا رها کرد

                                         دلم در حسرت دیدار او ماند

 
                           مرا چشم انتظار کوچه ها کرد

به من میگفت تنهایی غریب است

ببین باغربتش با من چه هاکرد

                          تمام هستی ام بود و ندانست

                                    که در قلبم چه  آشوبی به پا کرد

                          و او هرگز شکستم را نفهمید

 
اگر چه تا ته دنیا صدا کرد ... .

 

آسمان چه غریبانه به حال من دل باخته می بارد وچه

               عاشقانه نعره سرمی دهد بی آنکه بداند بهرچه !شاید

که آسمان هم بامن همدرداست شاید بهر،اوهم جفا

                             کرده اند شاید اوهم درمانده است ازاین دنیاکه این گونه

           دردودل می کندآسمان عاشقانه می گرید زیراکه اودل

                                       باخته است وعاشقانه به حال دل خود می گرید ومن

                     هم آهسته بااومی گریم وچه غریبانه رفت آن پرنده ی

                                                         کوچک وقتی که ازصدای گریه ام خسته شد

 

غم عشقت بیابان پرورم کرد

                                                هوای بخت،بی بال وپرم کرد

              به من گفتی:صبوری کن صبوری...

                                                                     صبوری طرفه خاکی برسرم کرد..

چقدر تنها ماندم ...

                                       برای بوییدن یک گل

                برای شنیدن یک صدا

                                              برای خواندن یک شعر

                         چقدر تنها ماندم ......

                                                         برای غرق شدن در یک نگاه

برای یافتن آرامش

                                        یک نوازش

و برای سوختن در شعله عشق

                                           چقدر تنها ماندم .......

چقدر تنها ماندم ...

                               من دوباره تنها ماندم ....

برگرد ....

                    من دوباره تنها ماندم ...

 

تنهاترین من تنها نذار منو، تنها سفر نکن، سفر نکن این دل شکسته ی از یاد رفته رو، دیوونه تر نکن چشمای خیس من، این چشمه های غم دیوونه ی تواند ای رود مهربون، از روز وصلمون، چیزی بگو به من حرفی بزن گلم، من کم تحملم با گریه های تو، روزای شادم، از یاد می برم اما چه فایده ؟ می ترسم عاقبت، از یاد تو برم کم گریه کن گلم، من کم تحملم با چشم های خیس، این چشمه های غم با گریه ی زیاد، با خنده های کم انگار تا ابد، با این بهونه ها  جای منو تو هم، دیوونه خونه ها حرفی بزن گلم، من کم تحملم با من بمون گلم، من کم تحملم... 

ترسم كه اشك در غم ما پرده در شود

                           وين راز سر به مهر به عالم سمر شود

                                           گويند سنگ لعل شو د در مقام صبر

                                                                  آري شود، و ليك به خون جگر شود  ...

در این دنیا غم دل زیاد است و گریه عقده گشــا،  اما گریه کار آنهایی است که هنوز امیدی در دل دارند، من که امیدی در دل ندارم که  امیدوار باشم،زیرا از هم اکنون د َم ِ سرد ِ شامگاه ِ نومیدی را احساس میکنم و دـــیگر  نیرویی برای نغمه سرایی در خویش نمی یابم . پس باید منتظر غروب بمانم ، غروبی که پیراهن تیرۀ عزا بر تن آسمان و جامه ای  از مخمل سیــاه بر دل دریا پوشانده  و غروب من

 قـــبر من است ...

اشک عرق دویدن خاطرات در یاد است ..... بیا ببینمت تا خاطراتم آرام شود ........

                                                                            اشکهایم ساکت !!!!!!

سلام به دوستان گل و مهربونم ... چند تا از دوستای گلم از من خواستن که من چند تا عکس از خودم بزارم  و خودمو معرفی کنم... منم اطاعت میکنم .. تو قسمت ادامه مطلب همش هست ...  منتظر  گلای مهربونم هستم .. از همه تشکر میکنم به خاطر  لطفی که نسبت به من دارید ...  

به نام نامی عشق ...

 

عشق من  بعد از رفتن تو ... بعد از پر کشیدن تو  

                                      آسمان چشمهايم خيس باران بود ... 

و بعد از رفتنت انگار كسي حس كرد ... 

                                              من بي تو تمام هستي ام از دست خواهد رفت ... 

                          كسي حس كرد ... 

                                       من بي تو هزاران بار در هر لحظه خواهم مُرد ... 

و من با این که میدونم...

                تو هرگز از پیش خدای بزرگ برنمیگردی .. اما عشق من !!

 من هنوز آشفته چشمان زيباي توام ... 

                                   ای کاش میشد برگردی ... ای کاش میشد  .. بازم خوابتو دیدم ..

  ای کاش برگردی پیشم عشق من ..

                ای کاش دوباره به دنیا بیای و من یه عمر دستت و ببوسم.....

                                ای کاش من به جای تو به دنیای حق سفر میکردم .. عشق من فکر نکردی

من تنهام .. من بدون تو  میمیرم .. من فقط تو رو دارم ....؟ ..

                                                                    مگه من جز تو کیو داشتم ؟   

               دارم میمیرم .. قلبم درد میکنه .. سنگین میزنه .. دیگه رمق نداره...

                                  وای خدا . دارم میمیرم ..

خدایا از عشقم خوب نگهداری کن ..!.

                                                   . عشق من همیشه برای من زنده ای ..

تو همه زندگیه منی ....  حتی اون دنیا  هم باشی بازم برای منی

                        ... من هیچ کس و ندارم ..

                                                       جز عشق خودم .. ای کاش بودی سارای من ..

خدایا ازت دلگیرم ... ازت دلم شکسته .. خدایا ..... حرفی باهات ندارم !!!!!!!

                                   من فقط فرشته ی خودمو میخوام ...

                                                ای کاش پیشم بودی عشق من  ....

                                                                                             ای کاش ..  

  

نفس بده که برایت نفس نفس بزنم نفس بجز تو نخواهم برای کس ..

                           مرا اسیر خود کرده ای دعایی کن که آخرین نفسم را در این قفس بزنم ...

  

اينجا كه دنيا اسمشه، غربت نشيني رسمشه.

           با ما كه دل پاكيده ايم گويي هميشه خصمشه دنيا به روز خودكشي ،

                                           يه روز پر از دلخوشي. اما براي ما فقط يه تابلوي نقاشيه.

                               عشقهاي بي دست و پا يخ زده اند در دل ما.

آي روزگار ما زنده ايم نفس نكش به جاي ما.

                    آي آدما بسه ديگه اين برزخه يا زندگي

                                   مونديم جدا از همديگه فقط به جرم سادگي ..

  

هر گاه دفتر محبت را ورق زدی

             و هر گاه زیر پایت خش خش برگها را احساس کردی

                       و هر گاه در میان ستارگان آسمان تک ستاره ای خاموش دیدی

           برای یک بار در گوشه ای از ذهن خود ..

                       نه به زبان بلکه از ته قلب خود بگو :

                                                                                 یادت بخیر  ...

  

اگر روزي من مردم و تو مرا دوست داشتي هر پنجشنبه به

                              مزارم بيا و شاخه گل سرخي را برايم بياور تا آن شاخه گلي كه

            به تو دادم به خاطر بياورم... ولي اگر تو مردي من فقط يك بار

                                           سر قبرت خواهم آمد و آن دسته گل سفيدي كه با خون خودم

                              سرخ خواهم كرد به تو هديه ميكنم و در كنار تو عاشقانه جان

                                                                                  ميسپارم ....

  

چه ساده با گریستن خویش زاده می شویم

                                              و چه ساده با گریستن دیگران از

               دنیا می رویم و میان این دو سادگی

                                                             معمایی میسازیم به نام زندگی ..

  

کیستی تو ؟ ..

 

 

 

کاش قلبم درد تنهایی نداشت

                           چهره ام هرگز پريشاني نداشت

          کاش برگ هاي آخر تقويم عشق

                                      حرفي از يک روز باراني نداشت ..

                          کاش مي شد راه سخت عشق را

                                              بي خطر پيمود و قرباني نداشت...!

 

 

خسته ... تنها..

آهی از درد کشیدم

قدم میزدم.... دلـم گرفتـه بود.... چشمانم اشک آلود بود ....

بغض داشتم... فکرم مشغول بود....قلبم شکسته بود....

 خالی بودم.. خالی از همه چیز ... پاهام سست شد...زانو زدم...به آسمون نگاه کردم....

نگاه کردم...نه ستاره ای..نه ماهی ..  نه ابری   ...  خالی بووووود....

از درون گریه میکردم... هق ..... هق ....... هق .....

با تموم وجود داد زدم.......

فریاد زدم....                 خدای قشنگمو صدا زدم.....

هیچی نداشتم بگـم....  فقط یه سوال بود !  

          تا کـــــــــــــــــــــــــــی ؟؟؟؟؟؟

در این بازار نامردی

                                       به دنبال چه میگردی؟

                                                         نمیابی نشان هرگز

                                                                              تو از عشق و جوانمردی

                                            برو بگذر از این بازار

                                                                 از این مستی و طنازی

                          اگر چون کوه هم باشی

                                                                                        در این دنیا تو میبازی ...  

یک روز دروغ به حقیقت گفت میای بریم دریا شنا کنیم؟

حقیقته ساده و زود باور پذیرفت ...

آنها کنار دریا رفتند .. حقیقت تا لباسهایش را در آورد

دروغ آن را دزدید و فرار کرد ..!

از آن به بعد حقیقت عریان و زشت است .. ولی دروغ در لباس حقیقت

                                                                                           زیباست ...

يک بار براي ديدن دريا قدم به ساحل گذاشتي ...

                    اما امواج دريا یک عمر  براي بوسيدن رد پایت

                                       می آیند و میروند ...

                                      دلم برات تنگ شده     ..... و ...

                                              من در روز هزاران بار بر قدمگاهت بوسه ميزنم ...

گر سهم من از اين همه ستاره فقط سوسوي غريبي است ...

                  غمي نيست ...

                                     همين انتظار رسيدن شب برايم كافيست ...!

نگاه کن پنجره را .......هنوز در انتظار نگاه سردی از جانب توست ....

و هیچ گاه از  درون فریاد  بی کسی را سر نداده است....

و فریاد ................

آشنایی بی نام و نشان ... گویی هنوز  با آن غریبه ام .....

غربت را می شناسم اما فریاد را ....... نه ......... هنوز بیاد نمی آورمش ......

آخر چرا  با من بیگانه ای ؟ چرا .......... و من هنوز  منتظر .....

آه ........ باید فریادی از جان و دل سر نهم .. فریادی که بلندترین باشد......

گویند سکوت بلندترین فریادهاست....... گویند........ و......... گویند..........

اما مگر میشود  برای آنهایی که نه گوشی دارند و نه چشمی  ....... و نه حتی دلی .......

بلندترین فریاد را سر دهی؟............ مگر می شود ............ کر بود و بلندترین را شنید؟.....

و این خود بس بچگانه است........ !!

اما  سکوت میکنم .. نه  برای این که فریادی باشد بس بلند ...

برای اینکه سکوتی باشد بس دلگیر ....

ای همراه درد آشنای من.... ای نوازنده  غریب نواز ........ و ای  سیاهی شب های نورانی........

بیاد بیاور دیر زمانی را که همه چیز بهایی داشت..........

اشک.... لبخند.... دوستی.... محبت.... و .........!!!

اما حال چه ؟؟!! ...................... وفقط می شود گفت ........... هیچ.......

نمی گویم برای سفر با من باش........... می گویم دیگر  وقت رفتن است......

نیازی به بستن کوله بار نداری............ ما تک و تنها خواهیم رفت .......

و دیگر مهم نیست .................

                                      آری ...

                                       سالهاست که هیچ چیز دیگر مهم نیست ....

 

  

   گشاده دست باش، جاري باش، كمك كن .... مثل رود

                                   باشفقت و مهربان باش .....  مثل خورشيد

                                            اگركسي اشتباه كرد آن رابه پوشان مثل ....  شب

                                 وقتي عصباني شدي خاموش باش مثل ....  مرگ

                      متواضع باش و كبر نداشته باش مثل ..... خاك

                                              بخشش و عفو داشته باش مثل ......  دريا

اگر مي‌خواهي ديگران خوب باشند خودت خوب باش مثل ..... آينه

  زيباترين تصويري که در زندگانيم ديدم نگاه عاشقانه و معصومانه تو بود.

 زيبــــــاترين سخني که شنيدم سکوت دوست داشتني توبود.

 زيبــــــــــاترين احساساتم گفتن دوست داشتن تو بود.

زيــــــــباترين انتظار زندگيم حسرت ديدار توبود.

زيباترين لحظه زندگيم لحظه با تو بودن بود.

 زيبــــــاترين هديه عمرم محبت توبود .

زيباترين تنهاييم گريه براي توبود .

زيباترين اعترافم عشق توبود 

 

منتظر مانده بود وقتی به او رسیدم اشک از چشمانش جاری شد کنار او رفتم گفت : بگو که دوستم داری به چشمانش نگاه کردم ولی نگفتم که دوستش دارم روز بعد به دیدارش رفتم دستانش را روی قلبش گذاشته بود دستانش را بلند کردم گفت : بگو که دوستم داری بی اختیار شدم و نگفتم که دوستش دارم . چند روز بعد با 3 گل رز به دیدارش رفتم در بستر بیماری به من گفت : بگو که دوستم داری اشک در چشمانم حلقه زد و بغض گلویم را گرفت و نتوانستم بگویم دوستت دارم... امروز که به دیدارش رفته بودم پارچه ای سفید به رویش انداخته بودند با وحشت پارچه را کنار زدم و فریاد زدم من نمی خواستم بگویم دوستت دارم می خواستم که بفهمی و درک کنی که. . . دوستت دارم ...

کیستی تو ؟ ..

نزدیک ميشوي به من                                                               فرسنگها در من فرو ميروي                            در من خانه ميكني                                                          در من حضورميابي                                                                            لحظه به لحظه هرجا و هر كجا توي انگشتهايم جاري ميشوي                               سطر به سطر خاطراتم را مي نگاري                                                                         روي لبم مينشيني خنده ميشوي، حرف مي شوي                                                                     دلم كه مي گيرد از چشمهايم ميباري                       كيستي ؟ كيستي تو؟                                                 كيستي تو كه اين همه                                                                                در من بي تابي سزاوار حرفهاي عاشقانه اي                                                كيستي تو كه ديدنت زندگي                           رفتنت مرگ است              در من بمان                                                                      ................  از هنوز تا هميشه...

 

آن شب كه شادي براي هميشه رخت بر بست

                      در پس رقص نورها

                                                       بر پهنه ي افق

              رازي را كشف كردم :

                               ديگر هيچ چيز تو را به من باز نمي گرداند ...

                                                                          نه تكرار گريه هاي شبانه

                              نه فرو دادن بغضهاي غريبانه و

                   نه حتي

                                          اين جامهاي پي در پي مستانه ....

 

 

 

 دوست دارم بروم سر به سرم نگذارید      

                         گریه ام را به حساب سفرم نگذارید

                                          دوست دارم که به پابوسی ِ باران بروم              

                                                           آسمان گفته که پا روی پرم نگذارید

                                               اینقدر آینه ها را به رخ من نکشید          

                          اینقدر داغ جنون بر جگرم نگذارید

 چشمی آبی تر از آیینه گرفتارم کرد                

                                       بس کنید، این همه دل دورو برم نگذارید

                                                     آخرین حرف من این است: زمینی نشوید           

                                                                            فقط ، از حال زمین بی خبرم نگذارید ...

 

سلام به گلای مهربونم .. حالتون خوبه ؟ .. خیلی از دوستان فکر میکنن من عاشق کسی هستم یا این که کسی که تو زندگیم بوده بهم خیانت کرده یا چیزای دیگه .. نه گلای نازم .. هیچ کدوم اینا نیست .. نه کسی الان تو زندگیمه .. نه این که عاشق کسی شدم ..اتفاقی که برای من افتاد شاید خیلی کم پیش بیاد که برای کسی این اتفاق بیافته .. اما خب دیگه چرخ روزگار باعث شد تو ۲۰ سالگی و اوج جوونیم ...! بگذریم ... (فقط عاشق واقعی باشید .. تا پای جون) .. من  نمیخوام بگم تا همه بدونن .. اما این نوشته ها هم نوشته های دلمه .. منم داداش کوچیک همتونم دیگه .. تحملم کنید .. از همه تشکر میکنم ..   

ديدي دلم شکست!

                 ديدي چيني اصل قلب خويش

                                                          سپردم به دستهاي خواهشت

                                  ديدي بي حواس!

                                                         پايت به سنگ خورد،افتاد بر زمين...شکست

                                        ديدي چه بي صدا دلم شکست!

                                                                             ديدي حديث عشق و جنونت افسانه بود

                       ديدي عاشقانه هايت فقط يک ترانه بود

                                                             ديدي عشق پاک من برايت بهانه بود

دیدی چه بی رحمانه ..

                                       بازم دلم شکست .. و من سکوت کردم ..

 

  

  قفس داران سکوتم را شکستند

                                دل دائم صبورم را شکستند

                به جرم پا به پائی عشق رفتن                     

                                                        پرو بال عبورم را شکستند

                          مرا از خلوتم بیرون کشیدند

                                             چه بی پروا حضورم را شکستند

                                                                    تمنا در نگاهم موج می زد           

                                                   ولی رویای دورم را شکستند ...

 

    آنقدر مرده ام كه هيچ چيز نمي تواند مردنم را ثابت كند ..

                           و آنقدر از اين دنيا سيرم كه روز مرگم راجشن ميگیرم ...

                                                 و اگر اين دنيا را دوست داشتم روز تولدم نمي گريستم…!

چه عاشقانه ...  پذيرفتي

                         چه فريبنده ...  آغوشم برايت باز شد

                  چه ابلهانه ...  با تو خوش بودم

                                               چه کودکانه ... همه چيزم شدي

                چه زود ... به خاطر يک کلمه مرا ترک کردي

                                                  چه ناجوانمردانه ....  نيازمندت شدم

                   چه حقيرانه ... واژه غريب خداحافظي به ميان آمد

                                                     و        چه بي رحمانه ...  من : ... سوختم ...  

 

از پشت پنجره ی کوچک تنهایی با تو حرف می زنم

                                                   از پشت دیوارهای دلتنگی ام

                       هر شب برای یافتن تو از رودخانه اشکهایم

                                           با قایق غمها برای یافتن تو تا انتهای ظلمت پارو می زنم

             و می نویسم ....

                                            با دلتنگی روی روی گل برگهای غم آلوده شقایق که

دوست دارم .....

تکه تکه روزهای از دست رفته را ...... اما تو نبودی ...

                                 چقدر جایت میان خاطراتم خالی بود

                       در تمام آن روزها

                                                چقدر به احساس بودنت نیاز داشتم

                             چقدر...

                                        حالا تو هستی

                                                       جایی دورتر از گذشته و نزدیکتر به روزهای در پیش

                              جایی میان خاطرات بارانی این روزهایم

                                                                                     کجایی ....؟

                                دل نگرانی هایت ، دل نگرانم می کند

                                                          چقدر حرف برای گفتن با تو دارم

        و چقدر واژه کم می آورم امروز برای از تو نوشتن ....

 

                                                   

برگی افتاده بود
                     جای دیگری افتاده بود
                                                               و من صدای افتادنش را
                                   صدای جدا شدنش را از شاخه
                                                                 چرخیدنش را و پیچ و تابِ آرام‌آرام آمدنش را
   و صدای نشستنش را، بر سطح درخشانِ آسفالتی، پیاده‌رو خیابانی ، ...
                                                                                                 شنیده بودم ...
                           ندانستم از کدام شاخه‌‌ی کدام درخت
            در کجا روییده بود و
                                                                   بر کجا فرود آمده بود
                                                  این ‌چنین درخشان و این‌چنین پرعشوه
                                همین است، فقط همین
                                                                و ملالی نیست
                                                                                    برگی، جایی، افتاد
                                      و زندگی من گذشت در، یافتنِ درخت
                                                                    و در، دریافتنِ برگ و درخت
                   همین بود، فقط، همین
و ملالی نیست دیگر
                                  جز دوری تو ...

دوستت دارم .... 

 

 

آسمانم .. آسمانم ابری است ...

سنگی است .. بی برف است .. بی باران .. بی آفتاب .. بی نسیم ..

بی رگبار .. بی بهار .. بی خزان .. حتی .........

آسمانم دور است .. و پنهان .. بی خورشید است و بی مهتاب ..

آسمانم بی رنگ است و سرد ..

یخ میبندی اگر نگاهت در نگاهش تلاقی کند ..

سرد میشوی اگر نیم نگاهی به آسمان بیاندازی ..

پنهان شوی بهتر است ..

هر جا که میتوانی چشمهایت را ببند ..گوشهایت را بگیر ..

صدای قلبت را خفه کن ..  به هیچی فکر نکن ..

نه رویایی .. نه گذشته ای .. نه روزهای طلایی .. نه قلب آتش کشیده ای

نه آینده ای .. نه تویی .. انگار که هرگز متولد نشده باشی

فکر کن مردی .. آخه مردی .. هنوز باور نداری؟!!!!

من یه عروسک مرده ام ... 

  به نام نامی عشق ...

 

 

تنهاترین تنها منم              

                                       سرگشته و رسوا منم

عشق تو خوابی بود و بس         

                                                        نقش سرابی بود و بس

این آمدن این رفتنت                        

                         رنج و عذابی بود و بس

                                                           ای فلک بازی چرخ تو نازم

                     بی گمان آمدم تا که ببازم ..

 

توی خیابون نشسته بودم....ظهر بود و دل آسمون گرفته بود مثل من.....نگاهی به آسمون کردم .....چقدر هوس قدم زدن کرده بودم.......آخه آسمونی رو که  با ابر تاریک شده رو دوست دارم.برام خیلی عزیزه ....چون....چون من رو به یاد تو می ندازه.......سرم و رو به آسمون بردم و رفتم توی فکر .توی افکارم غرق شده بودم که اشک آسمون روی مژه هام چکید....همیشه هر وقت بارون میومد میرفتم کنار پنجره و صورتم رو می گرفتم زیر بارون....توی اشک ریختن با آسمون  همدردی می کردم......برام عادت شده بود انقدر که اگه توی اتاق بودم و بارون می گرفت مامانم می گفت:داره بارون میادا ، نمیری..............؟  بارون توی خاطرات من با همه فرق می کنه...... من حتی یک بار هم زیر بارون کنار تو نبودم..... هر وقت بارون میومد و تو رو زیر بارون می دیدم با حسرت بهت خیره می شدم.... از همون کودکی وقتی بارون میومد میرفتم زیر سقف آسمون.... چشمام رو می بستم....دستهام رو بلند می کردم و با بغض دعا می کردم.... برای تو...برای خودم....برای من و تو.... برای اینه که هوای ابری و هوای بارونی برام عزیزه...... می گن وقت بارون دعا مستجاب میشه...... الان هم که دارم می نویسم داره بارون میاد..... بارون خیلی ها رو یاد عشقشون می اندازه اما  همه خاطره دارم الا من..... همه با قطرات بارون لبخند روی لبشون میشینه.....اما من.... من سکوت می کنم و اشک می ریزم..... یه عزیزی می گفت :خدا با هردونه ی بارون یه فرشته می فرسته تا درد دل های مردم رو ببرن پیش خودش.... حالا تو از قول من به خدا بگو: سال های زیادیه که دارم دعا می کنم.....

بهش بگو مگه نگفتی ....

                                  " ادعونی استجب لکم" ؟

 

اگر می بینی عاشق تو هستم ، دیوانه تو هستم ، و تمام فکر و زندگی من تو شده ای به خدا بدان که این دست خودم نیست!اگر میبینی چشمانم در بیشتر لحظه ها خیس است و دستانم سرد است و اگر میبینی همه لحظه های دور از تو بودن اینهمه سخت و  پر از غم و غصه است بدان که این دست خودم نیست!دست خودم نیست که همه لحظه ها تو را در جلو چشمانم میبینم و به یاد تو می باشم.دست خودم نیست که دوست دارم همیشه در کنارت باشم ، دستانت را بگیرم ، بر لبانت بوسه بزنم و تو را در آغوش خودم بگیرم!به خدا دست خودم نیست که هر شب به آسمان نگاه می اندازم و ستاره ای درخشان را میبینم و به یاد تو می افتم!دست خودم نیست که هر سحرگاه به انتظارت مینشینم تا در آسمان دلم طلوعی دوباره داشته باشی!عزیزم دست خودم نیست که این همه تو را دوست دارم ، این همه احساسات عاشقانه که من برای تو مینویسم دست خودم نیست!همه این احساسات و عواطف عاشقانه از این قلب عاشق من است ، و بدان که همه این دردسر ها و غم و غصه ها و اشکها درد این قلب عاشق من است!این قلب خسته ی من انتظاری بالاتر از عشق دارد ! این قلب من تو را میخواهد وبه جز تو هیچ چیز از من نمیخواهد!. نه خونی میخواهد و نه نفسی ، نه زندگی را میخواهد و نه هم نفسی این قلب خسته تنها تو را میخواهد . فقط تو را!عزیزم دست خودم نیست ، دست این قلب پر توقع من است ! به قلبم حق میدهم که تنها تو را میخواهد چون تو اولین و آخرین عشق واقعی و همدلی  هستی که در اعماق قلبم نشسته ای و کسی هستی که میتوانی قلبم را برای همیشه نزد خود نگه داری و با حضورت در قلبم انتظار آن را برآورده کنی چونکه تو لایق آن هستی عزیزم!

چه لحظه زیبایی است آنگاه که تو در کنارمی....چه گرمایی دارد آن دستان مهربانت .. آن لحظه که در کنارمی احساس میکنم که به تنها آرزوی زندگی ام رسیده ام... دلم میخواهد برای همیشه و تا ابد در کنار تو باشم و با گرمای عشق تو زندگی کنم عزیزم... حتی یک لحظه نیز طاقت دوری تو را ندارم ای بهترینم...چه آرامشی دارم آنگاه که سرم را بر روی شانه های مهربان تو میگذارم و تو نیز مرا نوازش میکنی و به من میگویی که دوستم داری....لحظه ای که در کنار تو هستم ، لحظه ای است که به اوج عشق می رسم و با تمام وجود عشق را حس میکنم!عاشقانه تو را در میان آغوش خویش میگیرم و برایت اشک میریزم و التماست میکنم که هیچگاه مرا تنها نگذاری ! این قلب عاشقم بدجور به وجود تو نیاز دارد و دستانم تشنه گرفتن آن دستان گرم تو می باشند!چه لحظه عاشقانه ای است ، آنگاه که تو در آغوشمی و به من عشق و محبت می رسانی ! در کنار تو بودن را برای همیشه میخواهم و میدانی که با عطر نفسهایت زنده ام! کاش برای همیشه در کنارم بودی و هیچگاه حتی یک لحظه نیز از من دور نمی شدی!زندگی برایم با وجود تو زیباست و آنگاه که در کنار تو هستم زیباترین لحظه زندگی ام خواهد بود .... آن لحظه است که دلم میخواهد هر چه احساس عاشقانه در وجودم است را به تو ابراز کنم .... آن لحظه تمام رازهای عاشقانه در دلم فاش می شوند! چه لحظه زیبایی است آنگاه که با آن چشمان زیبایت به من نگاه میکنی و لبخندعاشقانه ای میزنی و مرا در آغوش خودت می فشاری! الهی من فدای آن چشمان زیبایت شوم ، فدای آن قلب مهربانی شوم که بدجور مرا عاشق کرده است....اگر می دانستی چقدر دوستت دارم بیشتر از همیشه قدر مرا می دانستی !قدر تو را می دانم ای تک ستاره آسمان زندگی و به وجود تو در قلبم افتخار میکنم!چه لحظه زیباتری است آنگاه که تو به من میگویی که دوستت دارم عزیزم....این حس عاشقانه من است ، آن لحظه آتش عشق من آنقدر شعله ور می شود که مرا می سوزاند! دلم میخواهد بسوزم اما تو باز بگو که دوستم داری ای بهترینم...

وقتی بارون می باره همه از اون فرار می کنن ..بعضی ها با رفتن زیر چتر، بعضی های دیگه هم با بیرون نیومدن ونهایی هم که بیرون موندن با پناه بردنبه زیر شیرونی ها ...... ولی من جزو هیچ کدوم از اون دسته ها نیستم من وقتی بارون میاد تازه اول قدم زدنم زیر بارونه ..زیر بارون اونقدر قدم می زنم که دیگه احساس نکنم دارم خیس می شم چون این قدر بارون بهم خورده که همرنگش شدم اون وقته که من و بارون بلند بلند به مردمی می خندیم که دارن فرار می کنن نمی دونی چه حسی هست این حس همرنگ شدن با بارون...

          آرزومه که زیر بارون پاییزی قدم بزنم ...

    

تو که هم صدا نبودي چرا با بهونه موندي؟

                          چرا بعد آشنايي شعرعاشقونه خوندي؟

                                           تو که همقدم نبودي به دو راهي ها رسيدي

                                                                      توي جاده جدايي بگو تا کجا رو ديدي؟... 

دلم شکسته

 

 شيشه ای می شکند...

يک نفر می پرسد...چرا شيشه شکست؟

مادر می گويد...شايد اين رفع بلاست.

يک نفر زمزمه کرد...باد سرد وحشی مثل يک کودک شيطان آمد.

شيشه ی پنجره را زود شکست.

کاش امشب که دلم مثل آن شيشه ی مغرور شکست، عابری خنده کنان می آمد...

تکه ای از آن را برمی داشت مرهمی بر دل تنگم می شد...

اما امشب ديدم...

هيچ کس هيچ نگفت غصه ام را نشنيد...

از خودم می پرسم آيا ارزش قلب من از شيشه ی پنجره هم کمتر است؟

دل من سخت شکست اما، هيچ کس هيچ نگفت و نپرسيد..

                                                                                            چرا ؟...

وقتي با تو آشنا شدم؛درخت مهربانيت آنقدر بلند بود که هرچه بالا رفتم آخرش را نديدممعجون زيبايت آنقدر شيرين بود که هر چه نوشيدم نتوانستم تمامش کنم.و درياي عشقت آنقدر وسيع بود که هرچه شنا کردم نتوانستم آخرش را ببينمو سرانجام در آن غرق شدم. اي کاش مي تونستي نجاتم دهي..

 

نابینا به ماه گفت : دوستت دارم . ماه گفت :چه طوری؟ تو که نمی بینی !

نابینا گفت : چون نمی بینمت دوستت دارم . ماه گفت:چرا؟

نابینا گفت: اگر می دیدمت عاشق زیباییت می شدم ولی حالا

 که نمی بینمت عاشق خودت هستم

خوش به حال آسمون كه هر وقت دلش بگيره بي بهونه مي باره ... به كسي توجه نمي كنه ... از كسي خجالت نمي كشه ... مي باره و مي باره و ... اينقدر مي باره تا آبي شه ... ‌آفتابي شه ...!!! کاش ... کاش مي شد مثل آسمون بود ... كاش مي شد وقتي دلت گرفت اونقدر بباري تا بالاخره آفتابي شي ... بعدش هم انگار نه انگار كه بارشي بوده ... انگار نه انگار كه غمي بوده ... همه چيز فراموشت بشه! كاش..!!

دوري،عشق هاي کوچک را از بين مي بره

                        .ولي به عشق هاي بزرگ عظمت مي ده،

                                               مثل باد که يه کبريت و خاموش مي کنه

                                                                    ولي شعله هاي آتش را بزرگ تر مي کنه

آخرين بار که اورا ديدم گردنبند صليبي به او هديه کردم

                       گفت:من که دوستت ندارم پس چرا به من هديه مي دهي!؟

               گفتم: بر سر هر گوري صليبي مي نهند...

اين صليب را بر گردنت بالاي قلبت

                                                بياويز زيرا انجا گورستان عشق من است..

پاييز را دوست دارم ... 

بخاطر غریب و بی صدا آمدنش

بخاطر رنگ زرد زیبا و دیوانه کننده اش

بخاطر خش خش گوش نواز برگ هایش

بخاطر صدای نم نم باران های عاشقانه اش

بخاطر رفتن و رفتن... و خیس شدن زیر باران های پاییزی

بخاطر بوی مست کننده خاک باران خورده کوچه ها

بخاطر غروب های نارنجی و دلگیرش

بخاطر شب های سرد و طولانی اش

بخاطر تنهایی و دلتنگی های پاییزی ام

بخاطر پیاده روی های شبانه ام

بخاطر بغض های سنگین انتظار

بخاطر اشک های بی صدایم

بخاطر سالها خاطرات پاییزی ام

بخاطر معصومیت کودکی ام

بخاطر نشاط نوجوانی ام

بخاطر تنهایی جوانی ام

بخاطر اولین نفس هایم

بخاطر اولین گریه هایم

بخاطر اولین خنده هایم

بخاطر دوباره متولد شدن

بخاطر رسیدن به نقطه شروع سفر

بخاطر یک سال دورتر شدن از آغاز راه

بخاطر یک سال نزدیک تر شدن به پایان راه

بخاطر غریبانه و بی صدا رفتنش

پاییز را دوست دارم، بخاطر خود پاییز

                        و من عاشقانه پاییز را دوست دارم

 

 

در کلبه تنهایی من چیزی جز انتظار نیست . دیوار های کلبه ام دیگر واژه های انتظار را خوب نمی فهمند . پنجره کلبه ام به روح پاییزی عادت کرده است و می داند ، از اشکهایم می فهمد که انتظارم برای کیست . نیلوفر های کنار پنجره ام برای آمدنت دست دعا بلند کرده اند . کبوتر سفید بام کلبه ام می داند انتظار تو را می کشم . می رود تا شاید خبری را برایم بیاورد ولی هرگاه باز می گردد در چشمانش سنگینی غمی را حس می کنم ، چیزی نمی گوید و پر می کشد . می داند اگر بگوید خبری از مسافر تو نبود اشک هایم سرازیر می شوند . من به شقایق هایم آب نمی دهم آنها با اشکهایم پرورش یافتند .آسمان را خبر کردم که هرگاه پرتو های عشقت را به من تابیدی آفتابی شود ولی سالهاست که آسمان دهکده ام ابری است و می بارد . ای بهاز زندگیم ! بیا ، بیا تا پنجره ام از من خسته نشده ، بیا تا گلهایم با من قهر نکرده اند . بیا تا کبوترم حرفی برای گفتن داشته باشد ، بیا تا آسمانم آفتابی باشد ، بیا و به این انتظار پایان ده ....

اگر بدانم که دلتنگ منی ، و دلت همیشه با من است دلم را فدای آن قلب مهربانت میکنم!اگر بدانم که مرا دوست داری و تنها آرزویت من هستم تا آخرعمرم عاشقانه برایت میخوانم ترانه عشق را !اگر بدانم که یک لحظه به من می اندیشی ،تمام لحظه هایم به این می اندیشم که چگونه اینهمه عشق و محبت را به تو ابراز کنم !اگر بدانم که به انتظار من نشسته ای ، تو بگو تا آخر عمر به انتظارم بنشین ، من تا آخرین حد این انتظار منتظر آمدنت مینشینم ! اگر بدانم که برایت ارزش دارم و همه زندگی ات هستم ، تا آخرین نفس به پای تو می نشینم و تا آخرین نفس ، یک نفس فریاد میزنم دوستت دارم ! اگر بدانی که چقدر دوستت دارم دلتنگی که سهل است دلت برای یک لحظه درکنارهم بودن پرپر میزند! اگر بدانی که تنها آرزوی من تویی ، روزی صدها بار آرزو میکنی که به آرزویم برسم ! اگر بدانی که همه لحظه های زندگی ام به تو می اندیشم ، تک تک لحظه ها را می شماری و به عشق آن لحظه ها زندگی میکنی اگر بدانی که برایم یک دنیا ارزش داری ، سفری به دور دنیا میروی تا بفهمی چقدر برایم عزیزی اگر بدانی که میدانم ، بدون تو میمیرم ، مرا اینگونه در حسرت عشقت نمیگذاری!

 

  يك فانوس ...

غروب یه ستاره دنیا مو زیر و رو کرد

                            در انتظار آمدنش هر شب

                                  ای چشمهای منتظرم بنشینین

             هر چند کسی بر نوار جاده پیدا نیست؟!

                                                باور نمیکنه دل مشتاقم

                     که این جاده از سوار سحر خالیست

                   شاید

                                 در این عبوس شب مایوس

                                                    رمز عبور قافله ای باشد

                                                                 سوسوئی بی صراحت..........؟؟؟!

                                                                   ...بنام نامی عشق...

            من و تنها نزار رو قلبم پا نزار

                               برای دیدنم یکبار هم شده بیا

                                         لحظه ها وثانیه ها رو می شمارم

                                                 تا از دوریمان کم شود

                                                           اما انگار زیاد می شودو کم نمی شود

                        دلم برای حرف زدنت لک زده

                                            دلم برای دلو زدنات تنگ شده

                   نمیدونم که میتونم طاقت بیارم

                                                   اما من مثل مرده هستم و در گور

                                   چشم براه چیزی هستم

                                                                       درسته من چشم براه کسی

                                 هستم که روزها انتظار او را میکشیدم

                                                   ماه ها درد ورنج سختی بسیار کشیدم

                                    شب ها در تنهایی خویش فقط با

                              یاد او سر کرده ام

                                                    میدونم وقتی بیای دیگه تنها نمیمونم

                                          میدونم اگه تو بیای

                                                  دیگه اسیر غمها نمی شم

مطمئن باش چشم براه تو می مانم....!!!!