من به تو محتاجم

                     

                        باز با من سخن از عشق بگو  

                        ای سرا پا همه خوبی و صفا 

                                  به خدا محتاجم 

                      من چو ماهی که ز دریا دور است  

                  و شن گرم کنار ساحل پیکرش را گور است 

                             موج امید و وفا میخواهم  

                                 من ترا میخواهم 

                              من ترا میخواهم ای دریا  

                          ای به ظاهر همه تندی و خشم  

                                      و به دل  

                           گرم و آرام و پر از شور حیات 

         من چو گل که به اشک شب و لبخند سحر محتاج است    

                          به تو روشنگر جان محتاجم  

       به تو همچون خورشید و به هر قصه ی عشق که بگویی با دل 

                      چو    هوا   محتاجم   

           همچو خورشید بتاب تا چو گل پر بگشایم از شوق   

                  تا بپیچد همه جا عطر اشعار ترم  

                    و بخوانند همه و بدانند همه  

                    که ترا میخواهم ای خورشید 

                             و ببینند همه  

                        که به تو محتاجم