پرنده ی اسیر

( منظور از پرنده ی اسیر دل است که بیماری کوچکی دارد ) 

پرنده بال میزند  پرنده ناله میکند  

پرنده پر کشیده تا قفس رها کند 

و خویش را از زندگی جدا کند  

پرنده شکوه میکند پرنده ناله میکند  

چه تنگ بود این قفس ـ ز سنگ بود این قفس 

چه روزها و شامها که دوخته پرنده دیدگان خویش را 

به خط آخرین زندگی   به قطع رشته های بندگی 

پرنده را رها کن ای خدای من  

پرنده را رضا کن ای خدای من  

پرنده بال بال میزند  

در انتظار روزهای بهتری که وعده کرده ای به او  

در انتظار آن فضای بیکران که پر کشد در آن  

 به سوی آسمان ترانه ساز و نغمه خوان  

بهشت تو کجاست آخر ای خدا ؟ پرنده انتظار می برد  

پرنده بسته است ای خد ا -  پرنده خسته است ای خدا  

ز بالهای کوچکش بگیر بند زندگی  

پرنده را رها کن ای خدای من ـ پرنده را رضا کن ای خدای من 

چو در قفس نهادیش چه وعده ها که دادیش  

تو ای پرنده از ره خطا مرو  

صبور باش و شکوه از جهان مکن  

اگر شکست بالهای نازکت  

ببند لب ..... فغان مکن