از همه هستی خود بی تو سیرم ای دوست  

   سخن از عشق بگو با دل من  

  که ندارد دل من جز به تو با کس سخن  

     همچو یک ذره مرا  

   زیر این گنبد نیلی مکن از بند رها  

     صحبت از آه و دمست  ........

  آه بی سوز  محبت  ... نفس سرد غم است  

   و دم خالی از  عشق 

  مرگ  درد آلودیست  ............

   که رسد پیشتر از مرگ وجود ......