خدا

در خواب خدا را دیدم

چون کودکی معصوم بدنبال کسی بود انگار

و بخود می گفت :کجاست؟

آرام نگاهش کردم

چشمم همه جا بدنبالش روان بود و من ایستاده

که نا گاه به هم برخوردیم

دلم تاب نیاورد نپرسم که "که را میجویی؟"

پاسخی داد که سخت آشفتم

گفت من و دوستانم بازی میکردیم

قایم شدند از من و جستم و پیداشان کردم

نوبت من بود اینبار که پنهان شوم از دیدها

چند سالیست اما گم کردند مرا

هرچند

بسیار نشانه بود در سر راه

فکر کنم دیگر بالغ شده باشند و غرق گناه

                                              و نجویند مرا ...