برهوت

در مورد هیچ چیز در برهوت تنهایی

برهوت

در مورد هیچ چیز در برهوت تنهایی

 

 

سلام .... 

میخوام  یه  کم  در مورد عشق  با  هم  صحبت کنیم  

 

 خیلی  دوست  دارم که  شما  هم  نظرات   

 

خودتونو  در این باره  برای  من ارسال کنید  حالا  یا نظر  شخصی  خودتون 

 

باشه  یا اینکه  گفته و نظر بزرگی باشه ............. 

 

شنیدین  که  میگن تازیانه ی فراق روح را حساستر و آتشین تر میکند 

 

بر خلاف این نوع از عشق که ما آنرا  صفا و صمیمیت مینامیم  

 

  که  در اثر وصال و نزدیکی کمال می یابد  نوع اول در حقیقت پرواز و کنش  

 

و جذب وانجذاب دو روح متساعد است و نوع دوم وحدت و یگانگی دو  

 

روح معاشر  است .............. 

 

به نظر ویل دورانت : عشق به کمال خود نمی رسد مگر آنگاه که با  

 

حضور گرم و دلنشین خود  تنهایی پیری و نزدیکی مرگ را ملایم سازد  

 

کسانیکه عشق را فقط میل و رغبت میدانند فقط به ریشه و ظاهر آن  

 

مینگرند  در حالیکه روح عشق حتی هنگامی که اثری از جسم بجا نمانده  

 

باشد باقی خواهد بود .................. 

 

تفکیک عشق از شهوت و اینکه عشق هم از لحاظ کیفیت و هم از لحاظ هدف  

 

با شهوت حیوانی و جنسی مغایر است از آن جمله مسایل روحی است که  

 

با اصول ماتریالیسی سازگار  نیست در حالیکه راسل  یک جا اعتراف میکند  

 

که : عشق چیزی بالاتر  از میل به روابط جنسی است . 

 

و اینجانب هم کاملا با عقیده ی جناب راسل  موافق هستم .........  نظر شما چیه  

 

در این مورد ؟  

نظرات 1 + ارسال نظر
یه دوست یکشنبه 7 آذر‌ماه سال 1389 ساعت 06:20 ب.ظ

سلام. مطلب قشنگتو خوندم. منم فکر می کنم که شهوت بدون عشق به درد نمی خوره. میل جنسی وقتی قشنگه که عشق و دوست داشتن وجود داشته باشه.

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد