قسم به قلم و آنچه مینویسد

• اینک قلمی به دست میگیرم و راز خویش را با کاغذ ز میان میگذارم  
•  
• چرا ؟ 
•  
• چون در زندگی اعتمادی نیست ....... اعتمادی که از یار هم صلب شده  
•  
• از خدای خود میخواهم همچو ابراهیم حضرت خلیل زنده شدن مردگان  
•  
• را نشان دهد ......  اما نه زنده شدن مردگان .... بلکه : سرنوشت من را نشان دهد  
•  
• که بدانم بعد از فراق با یار چه میشود روزگارم ................. 
•  
• ای کاش که خدا آئینه ای در وجودم مینهاد و من پایان سرنوشت خویش  
•  
• را میدیدم ........... تا شاید بتوانم در این نا امیدی در گوشه ای از  قلبم  
•  
• نوری از پرتو امید در دلم ظاهر سازم ................. 
•  
• تا شاید بتوانم سر به زانوی یار بمیرم 
•  
•